Garger Wachter Vaskeresztesi Kékfrankos Válogatás 2014 – granica, która łączy, a nie dzieli

Żyjemy w czasach, gdy granice między państwami stają się raczej wirtualną, a nie faktyczną barierą, a przemieszczanie się pomiędzy nimi bywa łatwiejsze, aniżeli kiedykolwiek w historii. Oczywiście, nie mówię tu o wyjątkowych okresach – jak trwająca właśnie pandemia – kiedy narody – działając słusznie i ograniczając jej zasięg poprzez zamykanie szlabanów taką możliwość zawieszają. Winiarstwo jest jedną z branż światowej gospodarki, która niewątpliwie na otwarciu granic korzysta. Nie chodzi mi tylko o swobodny przepływ towarów oraz osób, bo to niejako wynika z faktu otwartych granic, a raczej poszerzania współpracy między winiarzami z terenów pogranicznych. Idealnym przykładem na to jest wino, o którym będzie mowa o dzisiejszym wpisie, wyprodukowane przy współpracy dwóch winiarzy – Austriaka Thomasa Wachtera oraz Węgra Imre Gargera. Obaj producenci działają na górze Vas-hegy, z niemiecka zwanej Eisenbergiem, produkując wspaniałe kékfrankose, wyraźnie oddające charakter miejscowego terroir. O Thomasie Wachterze i jego winach już pisałem na blogu, czas więc oddać nieco miejsca Imre Gargerowi. Jest on właścicielem niewielkiego gospodarstwa położonego w Vaskeresztes, liczącego 2,5 ha upraw. Po wielu latach pracy poza granicami kraju powrócił w rodzinne strony, kupił niewielką piwniczkę (buschenschank), odnowił ją, w 2003 roku sadząc pierwsze krzewy. W 2006 roku wyprodukował pierwsze wino i jako jedyny w okolicy zabutelkował je. Już po kilku latach jego kékfrankose powstałe we współpracy z Thomasem Wachterem zdobyły ogólnokrajowe uznanie, choć do dziś ta niewielka winiarnia pozostaje na peryferiach węgierskiego świata winiarskiego. A szkoda.

Kapelusze z głów przed tym kékfrankosem! (fot. własna)

Tutejszy Garger Wachter Kékfrankos Válogatás 2014 jest selekcją z najlepszych beczek kékfrankosa z parceli Wachtera oraz Gargera. Po rocznym dojrzewaniu w beczce wino skupażowano w wielkim zbiorniku ze stali i zabutelkowano. Posiada ono klasyczną, rubinową barwę o średniej intensywności. Charakteryzują je aromaty wiśni, czereśni, fiołków, malin oraz czerwonych śliwek, a także skóry, czarnego pieprzu i wędzonki. Usta wciąż bardzo świeże, soczyste, z wspaniałą, wibrującą kwasowością, nienachalną taniną, dobrze wtopionym alkoholu, z dość intensywnymi nutami wiśni, czereśni, malin, suszonych śliwek, przypraw korzennych: imbiru, goździków, pieprzu, a także słonej mineralności. Finisz średniodługi, przyjemnie owocowy. Ocena: ****. Cena: 2990 HUF (38,50 PLN). Wypada nadmienić, że bardzo podoba mi się także szata graficzna, mocno czerpiąca z koncepcji Wachtera – u Austriaka znajdziemy na butelkach męski trzewik, zaś u Gargera kapelusz. Oznacza on ukłon w stronę odmiany, regionu i samego wina.

Źródło wina: zakup własny.

Heimann & Fiai Baranya-völgy Kékfrankos 2018 – ofensywa młodości z Szekszárdu

Pomimo panującego dookoła nas chaosu i stanu zagrożenia życie nie przestaje płynąć. Nie przestaje również płynąć wino, więc sięgam pamięcią do butelki, której zawartość miałem przyjemność degustować w gronie zapalonych winopijców, gdy jeszcze było to możliwe bez konieczności uciekania się do wirtualnej rzeczywistości. Butelki niezwykłej, bo prezentującej zupełnie nowe, bardziej nowoczesne oblicze produkcji z skądinąd wyjątkowo tradycyjnego regionu Szekszárd. Sprawcą całego zamieszania jest Zoltán Heimann junior, a jego efektem wino, które powstało przy zastosowaniu fermentacji całych kiści oraz jest ozdobione ciekawą, rzucającą się w oczy szatą graficzną. Właśnie pojawiło się w sprzedaży i niedługo trafi na półki dystrybutorów na Węgrzech i za granicą. Należy się spieszyć z nabyciem – gdyż powstało w limitowanej ilości.

Powiew świeżości z Szekszárdu. (fot. własna)

Heimann & Fiai Baranya-völgy Kékfrankos 2018 to czerwień z położonej na zachód od centrum Szekszárdu parceli w stanowisku Baranya-völgy. Znajdziemy tu lessowe gleby wykształcone na podłożu z czerwonej gliny. Wino fermentowało spontanicznie, a później przez kilka miesięcy dojrzewało w dużych, używanych dębowych beczkach. Celem było zachowanie owocowości, przy równoczesnym zapewnieniu mu odpowiedniej struktury. Posiada ono delikatną, jasnorubinową barwę. W nosie królują aromaty owocowe spod znaku wiśni, czereśni, malin, wzbogacone fiołkami, pieprzem i goździkami. Usta średniozbudowane, z przyzwoitą kwasowością, delikatną, ładnie ułożoną taniną, oraz niezwykłą soczystością. Tu również nie brakuje owocowości, zwłaszcza pod postacią dojrzałych wiśni, czereśni, wkrada się tu także lekka nuta buraczkowa, delikatna pikantność, szczypta czarnego pieprzu. Wyważona, niezwykle pijalna czerwień, która ma szansę stać się jednym z najciekawszych debiutów tej wiosny. Ocena: ****. Cena: 5600 HUF (70 PLN).

Udostępnione do degustacji przez Zoltána Heimanna juniora.

Kopfensteiner Blaufränkisch Eisenberg 2017 – w uścisku „żelaznej góry”

Leżący w południowym Burgenlandzie Eisenberg jest jedną z najmłodszych, ale też najdynamiczniej rozwijających się apelacji w Austii. Stworzona w 2010 roku dla win powstających w 100% z blaufränkischa, obejmuje dziś 515 ha winnic leżących w trzech dystryktach: Güssing, Jennersdorf oraz Oberwart. Najlepsze stanowiska znajdują się jednak wokół wzniesienia Eisenberg, leżącego w granicach miejscowości Deutsch Schützen. Tam swą siedzibę ma Weingut Kopfeinsteiner, średniej wielkości (15 ha) rodzinna winiarnia, która specjalizuje się głównie w jednosiedliskowych blaufränkischach, choć znajdziemy tu także przyzwoite biele, oraz inną specjalność regionu – wino z odmian deserowych, czyli uhudler.

Wzorcowy podstawowy blaufränkisch. (fot. własna)

Ja zaś sięgnąłem po ich podstawową czerwień, czyli Kopfensteiner Blaufränkisch Eisenberg 2017. Jest to kupaż gron tej odmiany z różnych siedlisk, który dojrzewał przez 12 miesięcy w dębowych beczkach. Charakteryzuje go ciemnorubinowa barwa, nos kusi aromatami ciemnych jagód, ciemnych wiśni, czarnego pieprzu oraz przypraw korzennych. W ustach znajdziemy zarówno soczystą owocowość spod znaku czereśni i wiśni amareny, jak i świetną, potężną kwasowość, a także korzenno-ziołową pikantność, oraz krzemową mineralność. Wino średnio-ciężkie, tanina łagodna, gładka, beczka nadała owocom ramy, ale absolutnie nie przysłoniła samego obrazu. Zdecydowanie polecane, stanowi dobry wstęp dla poważniejszych blaufränkischów z tego regionu. Ocena: ***/****. Cena: 7,5 EUR (32 PLN).

Źródło wina: zakup własny w miejscowej winotece.